چک لیست نظارت تاسیسات الکتریکی ساختمان :
۱-حداقل فاصله از خط ۲۲۰ ولت ۵/۱ متر
۲-حداقل فاصله ازخط۲۰kv در داخل شهر برابر با ۱۰/۲ متر و از خط ۶۳kv برابر با ۱۰/۹ متر
۳-در مراحل ساخت و ساز نباید از بالا بر در مجاورت خط ۳۸۰v و ۲۰kv استفاده کرد .
۴- مجموعه پانل جلوی درب ورودی(صوتی و تصویری) باید در محلی نصب شود که در برابر عوامل طبیعی مانند برف و باران محفوظ باشد و محل ورود کابل به درون جعبه از سمت بالا باشد(ورودی از بالا) و با گلند کاملاً آب بندی شود .
۵-محل درب باز کن های صوتی و تصویری باید در جنب درب ورودی ساختمان و در طرف قفل در و بر روی دیوار مجاور و در ارتفاع مناسب با توجه به زاویه و نوع دوربین نصب شود .
۶- اندازه سیم درب باز کن ۶/. میلی متر مربع می باشد .
۷- هادی های نزولی سیستم برق گیر از سطوح خارجی سازه مورد نظر عبور می کند در مواردی که استفاده از مسیر خارجی میسر نباشد می تواند از درون مجاری داخلی ویژه ای که دارای طولی برابر با ارتفاع ساختمان باشد عبور نماید که اینگونه مجاری باید عایق ، غیر قابل اشتعال و دارای سطح مقطعی حداقل برابر با ۲۰۰۰ میلی متر مربع باشد .
۸- هادی نزولی باید با توجه محل پایانه زمین در کوتاه ترین مسیر و مستقیم ترین مسیر و بدون خم های تند و برگشت به بالا نصب شود و شعاع خم ها نباید از ۲۰ سانتی متر کمتر باشد .
۹- هادی های نزولی نباید به موازات لوله های برق یا به صورت متقاطع نصب شود و در مواردی که عبور لوله های برق از روی هادی های نزولی غیر قابل اجتناب باشد، لوله برق باید در داخل یک حفاظ فلزی به طول یک متر از نقطه تقاطع به هر طرف قرار داده شود و حفاظ مزبور به هادی نزولی متصل شود.
۱۰- اجرای برقگیر برای ساختمانهای با حداقل ۵ سقف به بالا الزامی می باشد
۱۱- برای تمامی برق گیرها اجرای چراغ آلارم الزامی می باشد .
۱۲- عبور کابل برقگیر از داخل نور گیر ساختمان و از کنار سازه آسانسور ممنوع می باشد .
۱۳- نوک مرکزی میله برقگیر باید حداقل ۲ متر از وسایل نصب شده یا موجود در سطح مورد حفاظت برق گیر مانند دودکش،کلاهک هوا کش و آنتن گیرنده و … بالاتر باشد.
۱۴-قطر میله برق گیر معمولاً ۱۶ میلی متر می باشد .
۱۵- هادی های نزولی برقگیر بایستی از ابتدا تا انتها یکپارچه بوده و استفاده از هیچ مفصل و یا اتصالی مجاز نمی باشد .
۱۶- سطح مقطع هادی نزولی ۷۰ میلیمتر مربع می باشد اگر گرد و یا تسمه باشد ۳۰×۲ میلیمتر و سیم بافته شده ۳۰×۵/۲ میلیمتر
۱۷- چاه ارت مربوط به سیستم برقگیر از چاه ارت اصلی ساختمان جدا بوده و نباید مقاومت آن بیش از ۵ اهم باشد و حداقل فاصله دو چاه دو سامانه مختلف ۲۰ متر می باشد .
۱۸- فاصله برق گیر از لبه پشت بام حداقل ۶۰ سانتی متر می باشد .
۱۹- لوله های برق مورد استفاده باید استاندارد باشد .
۲۰- از سه راهی یا زانویی برای لوله کشی برق استفاده نشود چون خطر زخم شدن سیم ها وجود دارد .
۲۱- در داخل لوله های برق رزرو یک طناب پلاستیکی عبور داده شود تا در زمان نیاز کابل به راحتی از آن عبور نماید .
۲۲- برای استقرار لوله ها حتماً از بست زیپ دار پلاستیکی استفاده شود و استفاده از سیم مفتولی جهت نگه داری لوله های برق ممنوع می باشد .
۲۳- کاربرد لوله های خرطومی در سیستم توکار به هیچ وجه مجاز نمی باشد ، در مواردی مانند نورپردازی در سقف می توان از خرطومی مرغوب و نسوز استفاده کرد .
۲۴- حداقل فاصله بین لوله های برق و سایر لوله های تأسیساتی از قبیل آب و گاز و …، ۱۵ سانتی متر می باشد
۲۵-لوله های سیم برق و تلفن باید ۲۰ سانتی متر از هم فاصله داشته باشند .
۲۶- تابلوی برق عمومی بایستی بطور مستقل از تابلو برق واحد ها و در مکانی کاملاً قابل رؤیت و در دسترس همه اجرا گردد .
۲۷- فاصله تابلوی کنتور برق از لوله آب ۶۰ سانتی متر واز لوله گاز ۱۳۰ سانتی متر می باشد .
۲۸- برای جلوگیری از افت ولتاژ ، تابلو کنتور برق باید در نزدیکترین محل به تیر برق نصب شود .
۲۹- برای تغذیه مجتمع ها تا زیر ۳۰ کیلو وات می تواند از مسیر هوایی تغذیه شود ، که دراین صورت لازم است مسیر لوله P.V.C از داخل دیوار با ارتفاع حداقل ۲ متر از کف تمام شده به کلید اصلی تابلو برق وارد شود .
۳۰- برای مصارف ۳۰ کیلو وات به بالا از طریق مسیر زمینی انجام شود ، بنابراین از لوله P.V.C حداقل نمره ۹۰ نصب شده در عمق ۸۰ سانتی متر و از زانوی با شعاع خمش ۴۵ درجه استفاده شود .
۳۱-عرض کانال حفاری شده در کف ۵۰ سانتی متر می باشد و به ازای ۲ رشته کابل اضافه ۱۰ سانتی متر به عرض کانال اضافه می شود .
۳۲- اگر به واسطه وجود پارکینگ در طبقه زیرین ساختمان ، تعبیه لوله به روش فوق امکان پذیر نباشد ، می توان از روشهایی از قبیل لوله یا سینی از سقف طبقه زیرزمین یا پیش بینی لوله در بتن استفاه کرد.
۳۳- برای نصب کابل بر روی دیوار یا سقف از بستهای مخصوصی که از مواد عایق ساخته شده اند و دو عدد پیچ دارند استفاده می شود .
۳۴- فاصله کابل ها از یکدیگر حداقل ۲ برابر قطر کابل می باشد و فاصله کابل از دیوار حداقل ۲ سانتی متر می باشد .
۳۵- تابلوی کنتور اگر طول حیاط کمتر از ۱۰ متر باشد ، داخل پارکینگ و نزدیک درب خروجی نصب می شود و اگر طول حیاط بیش از ۱۰ متر باشد داخل حیاط نصب می شود .
۳۶-محل نصب تابلو مشاعات معمولاً در نزدیکی تابلو کنتور و در طبقه همکف می باشد .
۳۷-نصب تابلوی کنتور برق در زیر رامپ پله ها ممنوع می باشد .
۳۸- ارتفاع بالاترین کنتور برق از کف تمام شده ۲۲۰ سانتیمتر و پایین ترین کنتور از کف تمام شده حداقل ۸۰ سانتیمتر می باشد.
۳۹-حتی المقدور از نصب تابلو کنتور برق در محل هایی که احتمال متصاعد شدن بخارات سوخت خودرو یا گاز CNG وجود دارد خودداری گردد زیرا عملکرد فیوزها در فضای مذکور می تواند موجب آتش سوزی گردد .
۴۰- ارتباط بین فیوزها و کنتور برق و کلید های مینیاتوری از طریق سیم افشان نمره ۶ باشد .
۴۱- ضخامت ورق تابلو کنتور از ۵/۱ میلیتمر کمتر نباشد .
۴۲- ارت نمودن بدنه تابلو الزامی می باشد و شینه نول در تابلو نباید رنگ شود .
۴۳- سطح مقطع کابل ورودی واحدها برای تک فاز ۲۵ آمپر حداقل ۴×۳ میلیمتر مربع و برای تکفاز ۳۲ آمپر ۶×۳ میلیمتر مربع و برای ۳ فاز ۳۲ آمپر ۶×۵ میلیمتر مربع می باشد .
۴۴- رنگ سیم ارت زرد یا زرد با نوار سبز و رنگ سیم نول آبی و رنگ سیم فاز سیاه،قرمز و قهوه ای می باشد .
۴۵- حتی الامکان خط روشنایی راه پله و پشت بام از خط روشنایی پیلوت به طور جداگانه اجرا گردد .
۴۶- استفاده از اسکلت فلزی ساختمان به عنوان مسیر هادی حفاظتی برای آسانسور ممنوع است .
۴۷- در داخل چاهک آسانسور هیچ گونه کانال – لوله آب – لوله فاضلاب و کابل برق نباید وجود داشته باشد .
۴۸- داخل چاهک آسانسور اجرای چاه ارت مجاز نمی باشد .
۴۹- اولین و آخرین چراغ تونلی داخل چاه آسانسور در فاصله ۵/. متری از کف چاهک و ۵/. متری از سقف آسانسور می باشد و در هر ۷ متر نیز یک عدد لامپ نصب شود و تغذیه لامپ ها از تابلو مشاع باشد
۵۰- استفاده از مسیر شافت آسانسور به عنوان کانال بالا رو برای هر نوع مداری جزء مدار های مجاز مربوط به خود آسانسور ممنوع است مگر اینکه کانال عبور اینگونه مدارها با دیواری که حداقل ضخامت آن برابر با عرض یک آجر(۱۰ سانتیمتر) یا معادل آن از بتن باشد از مسیر شافت آسانسور مجزا شده باشد .
۵۱- مسیر سیم کشی ساختمان نمی تواند از میان ستونهای ساختمان باشد و همچنین نمی توان کلید یا پریز یا چراغ دیواری را بر روی ستون نصب کرد .
۵۲- برای تأمین روشنایی راه پله می توان از رله های زمانی استفاده کرد محل نصب رله در طبقه همکف می باشد .
۵۳-جهت نصب لوستر درپذیرایی و اتاق خوابها حتماً از قبل زنجیر در سقف نصب شده باشد .
۵۴- برای سیم تلفن حتماً از کابل شیلد دار استفاده شود که شیلد آن به سیستم ارت وصل می گردد.
۵۵-لوله های برق در سقف کاذب نباید روی رابیتس نصب شود بلکه اینگونه لوله ها را باید از سقف اصلی عبور داد .
۵۶-کلید هایی که محل نصب آن جنب درب ورودی واقع می شود در طرف قفل در قرار می گیرد ، فاصله نزدیکترین لبه درپوش این کلید ها از چار چوب نباید از ۱۰ سانتی متر کمتر و از ۳۰ سانتی متر بیشتر باشد .
۵۷- در پریز تکفاز سیم فاز در سمت راست و سیم نول در سمت چپ فردی که روبه روی پریز قرار می گیرد نصب می شود .
۵۸- در محیط های تر و مرطوب و خارج ساختمانها باید محل ورود کابل به داخل کلید و پریز رو به پایین با شد ۵۹- سیمها و کابلها نباید از ابتدا در داخل لوله های برق قرار داده شود بلکه پس از نصب تمام لوله ها و اتمام نازک کاری سیم کشی انجام می شود .
۶۰- اندازه سیم روشنایی ، ۵/۱ میلی متر مربع و پریز ۵/۲ میلی متر مربع و تلفن و فکس ۶/۰ میلی متر مربع و اعلام حریق ۵/۱ میلی متر مربع و صوتی ۱ میلی متر مربع و سیم دزدگیر کابل شیلد دار ۵/۱ میلی متر مربع می باشد .
۶۱- کلیه لوله های توکار و روکار باید با خط الرأس دیوارها موازی باشد که به معنی عمود بودن مسیر لوله ها با کف یا سقف می باشد .
۶۲- مسیر عبور لوله های برق در دیوار به صورت مورب ممنوع است .
۶۳- محل نصب کلید و پریز و مانند آن ، در محل هایی که کاشی کاری می شود باید به گونه ای باشد که هر کدام از این لوازم در مرکز یک کاشی قرار گیرد .
۶۴- در مواردی که لوله ها در کف نصب می شود حداقل فاصله از روی لوله تا سطح تمام شده باید ۳ سانتی متر باشد .
۶۵- لوله های برق در کف بایستی با ملات سیمان جهت حفاظت مکانیکی پوشیده شود و توصیه می شود که سیم کشی پس از اتمام کف سازی اجرا شود تا مجری ملزم به رعایت حفاظت لوله ها در حین کار باشد .
۶۶- مسیر عبور لوله های برق در کف از روی لوله های آب می باشد .
۶۷- تعداد پریزها و روشنایی در هرخط بیش از ۱۲ عدد نباشد .
۶۸- عبور لوله ها از کف سرویس بهداشتی و حمام ها ممنوع است و توصیه می شود از کف آشپزخانه نیز عبور نکند .
۶۹- برای هر دستگاه کولر آبی و یا گازی یک خط تغذیه جداگانه در نظر گرفته شود .
۷۰- سیم کشی برق – تلفن – آنتن بایستی در لوله های جدا از یکدیگر باشد .
۷۱- فیوزهای انتخابی معمولاً برای پریزها ۱۶ آمپر و روشنایی ۱۰ آمپر و ورودی ۲۵ آمپر انتخاب شود .
۷۲- فاصله تابلو فیوز از لوله گاز و آب حداقل ۵/۱ متر باشد و در مکانی در دسترس و قابل رؤیت و خارج از محل نصب تأسیسات مکانیکی و گرمایشی باشد .
۷۳-ارتفاع نصب تابو فیوز از محور افقی آن ۱۶۰ سانتی متر می باشد .
۷۴-کلید حفاظت از جان برای هر واحد در داخل جعبه فیوز همان واحد نصب می شود .
۷۵-تابلو فیوز واحدها در فضای عمومی ساختمان ، آشپزخانه و راهرو و هال نصب می شود ، از نصب تابلو فیوز در اتاق پکیج – انباری – خواب ها – سرویسها خودداری شود و در آشپزخانه نیز داخل کابینت قرار نگیرد .
۷۶- سر لوله های برق قبل از سیم کشی ، جهت عدم ورود نخاله های ساختمانی مسدود شود .
۷۷- سطح خارجی لوله های نصب شده حداقل ۱۵ میلی متر زیر سطح تمام شده دیوار قرار داشته باشد .
۷۸- لوله های نصب شده با لوله های بخاری نصب شده در دیوارها فاقد هرگونه تلاقی و یا همجواری باشد .
۷۹- ارتفاع نصب کلیدها در اتاقها و پذیرایی ۲۰/۱ از کف تمام شده می باشد ( تمامی ارتفاع های ذکر شده از کف تمام شده تا لبه زیرین قوطی می باشد )
۸۰- ارتفاع نصب کلیدها و پریزها در سرویس ها و آشپزخانه ۱۰/۱ از کف تمام شده و ۲ عدد پریز در آشپزخانه جهت لباسشویی و ظرفشویی در ارتفاع ۶۵ سانتی متر و یک عدد پریز در ارتفاع ۳۰ سانتی متر جهت اجاق گاز دور از لوله فاضلاب و آب نصب شود و به تعداد کافی نیز پریز در ارتفاع ۱۰/۱ در آشپزخانه نصب شود .
۸۱-تأمین برق هود آشپزخانه ( فن و روشنایی هود ) از طریق انشعاب از پریز برق اجاق گاز ( ۳۰ سانتی متر ) خواهد بود .
۸۲- در محل نصب هود یک عدد پریز در ارتفاع ۱۷۰ سانتی متری نصب می شود .
۸۳-کلیدها در فضای آشپزخانه در بعضی مواقع داخل و در بعضی مواقع بیرون آن نصب می شود ، علت این است که گاهی در ورودی آشپزخانه محل مناسبی ( دیوار ) برای نصب کلیدها موجود نمی باشد .
۸۴- فاصله کلید و پریز از شیر گاز حداقل ۵۰ سانتی متر می باشد به شرط اینکه پریز در بالای شیر گاز نصب شود . چنانچه پریز در سمت راست یا چپ یا زیر شیر گاز نصب شده باشد رعایت فاصله حداقل ۱۰ سانتی متر کافی است .
۸۵- ارتفاع نصب پریزها در اتاقها و پذیرایی ۳۰ سانتی متر از کف تمام شده می باشد .
۸۶- ارتفاع نصب چراغ دیواری ۶۰/۲ و چراغ سقفی ۸۰/۲ از کف تمام شده می باشد .
۸۷- ارتفاع نصب کلید کولر و آیفون ۴۰/۱ از کف تمام شده می باشد .
۸۸- ارتفاع کلید و پریز در راه پله و زیرزمین و پیلوت و حیاط ۱۰/۱ از کف تمام شده می باشد .
۸۹-چراغهای نصب شده در محدوده دوش از کف حمام تا ارتفاع ۲۵/۲ و در جهت افقی از لبه های وان یا زیر دوش ۶۰ سانتی متر می باشد .
۹۰- تمامی پریزهای نصب شده در پیلوت – حیاط – زیرزمین – پارکینگ – سرویس ها – آشپزخانه و پشت بام از نوع بارانی می باشند .
۹۱- لوله P.V.C نمره ۵/۱۳ برای چهار سیم و نمره ۱۶ برای شش سیم استفاده می شود .
۹۲- پریزهای مورد استفاده در مشاعات از نوع شوکو دار و دارای اتصال زمین می باشد .
۹۳- قوطی کلید و پریز باید به گونه ای نصب شوند که لبه خارجی آن با سطح تمام شده دیوار کاملاً هم سطح و هم تراز باشند .
۹۴- در مسیر لوله کشی بین دو نقطه مانند دو قوطی کلید یا پریز در صورتی که تعداد خمها از ۴ خم ۹۰ درجه ( مجموعاً ۳۶۰ درجه ) بیشتر گردد باید از جعبه کشش استفاده شود .
۹۵- کلیه لوله کشی و سیم کشی از کلید به کلید ( پریز به پریز ) می باشد .
۹۶- حتماً در تراس هر واحد یک عدد پریز بارانی نصب شود .
۹۷- نصب فن درحمام ممنوع است مگر اینکه Ip44 باشد که در بازار موجود نیست . و اگر باشد حداقل ۶۰ سانتی متر با خروجی آب دوش فاصله داشته باشد .
۹۸- حداکثر فاصله پریزها از یکدیگر ۳ متر می باشد .
۹۹- مقطع سیم کولر آبی ۵/۲×۳ میلی متر مربع و مقطع سیم کولر گازی حدال ۴ × ۳ میلی متر مربع باشد .
۱۰۰- چراغ نصب شده در حمام باید Ip44 باشد که این نوع چراغ ها در بازار کم می باشد و اگر چراغ معمولی استفاده می شود زیر حباب محافظ آن واشر نسوز گذاشته شده و آب بندی شود و حدود ۵/۱ متر از دوش فاصله داشته باشد .
۱۰۱- بر روی بامهای شیب دار ، تنها نصب دودکش و آنتن مجاز می باشد .
۱۰۲- برای تأمین روشنایی پشت بام به تعداد اضلاع خر پشته مشرف به بام روشنایی لازم است ، مگر در ضلعی که اتاق موتورخانه آسانسور دارای پنجره باشد که روشنایی لازم ندارد .
۱۰۳- حداقل یک عدد پریز ضد آب بر روی خر پشته پشت بام جهت کارهای ضروری نصب شود .
۱۰۴-چراغهای فلورسنت می بایست حتماً مجهز به خازن ۹ میکرو فاراد باشد که برای جبران اثر سلف بالاست به کار می رود .
۱۰۵- سیستم اعلام حریق برای ساختمانهای ۴ طبقه به بالا و یا مساحت بیش از ۱۰۰۰ متر مربع در حد توصیه و برای ساختمانهای ۵ طبقه و بیشتر با هر نوع کاربری الزامی است .
۱۰۶- در سیستم اعلام حریق زون به معنی قسمت ، قسمت بندی ، یا بخش بندی می باشد ، حداکثر مساحت هر زون نباید از ۱۶۰۰ متر مربع بیشتر باشد .
۱۰۷- دتکتور حرارتی و دودی در اماکن بسته یا مسقف کاربرد دارند .
۱۰۸- حداکثر شعاع حفاظتی هر دتکتور ۳۰/۵ متر برای حرارتی و برای دودی شعاع ۵/۷ متر می باشد .
۱۰۹- ارتفاع مجاز دتکتورهای حرارتی ۵/۸-۵/۵ متر و دودی ۵/۷ متر می باشد .
۱۱۰- شستی اعلام حریق در محل خروجی پلکانهای خروجی هر طبقه و درب خروجی نصب می گردند ، محل نصب شستی باید تمیز و با رنگ زمینه متمایز باشد . شستی ها در ارتفاع ۱۴۰-۱۲۰ سانتی متر نصب می شوند .
۱۱۱-اگر عرض درب از ۱۲ متر بیشتر باشد ( مانند درب انبار ) در سمت چپ و راست درب باید یک شستی اعلام حریق جدگانه نصب شود .
۱۱۲- فاصله نصب شستی ها از هم حداکثر ۳۰ متر می باشد ، رنگ شستی ها قرمز می باشد .
۱۱۳- از نصب دتکتورها در مقابل دریچه های هوای تازه باید اجتناب نمود .
۱۱۴- حداقل فاصله دتکتور از دیوار ۵۰ سانتی متر و از کانالهای هوا بیش از ۵۰ سانتی متر می باشد .
۱۱۵- دتکتورهای حرارتی حداقل ۵۰ میلی متر باید از سقف فاصله داشته باشد .
۱۱۶- دتکتور اعلام حریق باید آخرین وسیله الکتریکی باشد که نصب می شود چون رنگ کاری دیوار و سقف یا گرد و غبار نجاری آنها را خراب می کند .
۱۱۷- آژیرهای اعلام حریق باید به گونه ای انتخاب و نصب گردند که صدا به دورترین نقطه ساختمان و حتی هنگامی که افراد در خواب هستند رسیده و موجب آگاهی افراد شود .
۱۱۸- ارتفاع نصب آژیر اعلام حریق ۲۴۰ سانتی متر از کف تمام شده می باشد .
۱۱۹- محل نصب دستگاه مرکزی اعلام حریق در اتاق نگهبانی و یا نزدیکترین ورودی ساختمان و در جای مناسب و قابل دید می باشد . خود مرکز کنترل توسط دتکتور دودی محافظت می شود . ارتفاع نصب مرکز کنترل ۱۸۰ سانتی متر الی ۲ متر می باشد .
۱۲۰- دتکتور گازی در آشپزخانه نصب شده و ولتاژ ۲۲۰ ولت لازم دارد .
۱۲۱- عمر دتکتور دودی یونیزاسیون معمولاً ۸ سال است .
۱۲۲- در محلهایی که در حالت عادی دود و بخار وجود دارد ، ماند موتورخانه و کنار بویلر از دتکتور دودی استفاده نمی شود .
۱۲۳- چراغهای نشانگر اعلام حریق به رنگ قرمز می باشد و در دو محل نصب می شود .
الف : در پاگردها و راه پله ها
ب : در راهروها
افراد ناشنوا در ساختمان با دیدن نور این چراغها متوجه بروز حریق شده و یا در صورت از کار افتادن احتمالی آژیر ها ، این چراغها بروز حریق را مشخص می کنند و ممکن است که این چراغها با آژیرها در یک جا باشند .
۱۲۴- در آپارتمانهایی که هر طبقه روی یک زون باشد و خود طبقه دارای چند واحد است و یا در هتلها که اتاقهای متعدد در هر طبقه وجود دارد ، برای تشخیص محل حریق از چراغ اندیکاتور استفاده می شود که این چراغ بالای درب هر واحد نصب می شود .
۱۲۵- در سقف های شیب دار لازم است که دتکتورها در ارتفاع ۵۰ سانتی متر پایین تر از مرتفع ترین نقطه سقف نصب شوند .
۱۲۶-به فاصله ۵/۱ متر از درب هر آسانسور باید دتکتور دودی قرار داد .
۱۲۷- برای پله های فرار یک زون مجزا در نظر گرفته می شود که شستی آن در طبقه و در مسیر پله قرار می گیرد .
۱۲۸- سیم مورد استفاده در سیستم اعلام حریق سیم ۵/۱ نسوز بوده و اگر فاصله دتکتورها زیاد باشد مثل هتل ها از سیم ۵/۲ نسوز استفاده می شود . در بعضی استانداردها ماندد BS کابل شیلد دار را لازم دانسته اند .
۱۲۹- دتکتور حرارتی وسط سقف نصب می شود و دتکتور گازی ۳۰ سانتی متر پایین تر از سقف و بر روی اجاق گاز نصب می شود .
۱۳۰- اگر دتکتور دودی در آشپزخانه نصب شود ، باید از اجاق گاز ۶ متر فاصله داشته باشد .
۱۳۱- مشخصات تمام آژیرهای اعلام حریق در یک ساختمان باید یکسان بوده و صدای آژیر ممتد بوده و از آژیر منقطع نباید استفاده کرد .
۱۳۲- یک زون جهت شافت آسانسور و یک زون جهت خرپشته و راه پله بطور مجزا در نظر گرفته شود .
محل عبور کابلهای تغذیه برق واحدهای طبقات را می توان مطابق یکی از روشهای زیر انتخاب نمود :
۱-داکت اختصاصی کابل های برق در حاشیه راه پله عمومی ساختمان
۲-رایزر آدم رو مخصوص تأسیسات ساختمان ( حداقل ابعاد ۸۰×۸۰ ) با استقرار کابل ها درون سینی کابل یا لوله برق
۳-کناره داخلی راه پله اضطراری با استقرار کابل ها در سینی کابل و یا لوله برق
۴-نورگیر ساختمان با استقرار کابل ها در سینی کابل و یا لوله برق
ابعاد داکت معمولاً N3×۱۰ سانتی متر می باشد . (N تعداد کابل ورودی ) و N3پهنای داکت است . این روش برای عبور تا ۱۸ عدد کابل مناسب است .
نیروی برق ایمنی :
در موارد زیر لازم است نیروی برق ایمنی تأمین شود :
الف : سالن ها و تالارهای با بیش از ۲۰ نفر ظرفیت بالای درهای خروجی و در راهروهای خروجی منتهی به فضای آزاد
ب : روشنایی چراغهای مخصوص عمل و کلیه لوازم مخصوص استمرار حیات و نظایر آن
ج : در کلیه مواردی که به هر علت ناشی از قطع برق ، ممکن است ایمنی افراد به خطر بیافتد .
در موارد زیر ، برای تأمین مصارف اضطراری و ایمنی ، باید نیروی برق به کمک مولدهایی که معمولاً نیروی محرک آنها موتورهای دیزل است و در محل تولید می شود :
الف : ساختمانهای مسکونی با بیش از ۴ طبقه از کف زمین و مجهز به آسانسور
ب : ساختمانهای عمومی که نوع فعالیت آنها به نحوی است که قطع برق ممکن است خطر یا خسارت جبران ناپذیری به وجود آورد .
ساختمانهای عمومی دارای شرایط ( الف )
ج : بیمارستانها و مراکز بهداشتی با توجه به نوع فعالیت آنها
د : سرخانه های بزرگ
هـ : مراکز صنعتی که قطع برق طولانی مدت در آنها ممکن است موجب خسارت جبران ناپذیر شود .
و : هر نوع ساختمان یا مجموعه یا مرکز دیگری که به تشخیص مقامات ذیصلاح باید دارای نیروگاه اضطراری باشد .
چنانچه نیاز به اجرای سیستم ارت دارید کلیک کنید
